Zakony

[Sal, postaraj się w następnym swoim poście opisać okolicę. I ustawmy jakąś kolejność. kolejność: My gracze (po 1 poście jeżeli są to akcje, więcej jeżeli sobie gadamy) potem MG >> my>>MG>>....)

Elioth stał spokojnie. Nie zdziwiły go różne wybuchy i inne fajerwerki nowych towarzyszy. W końcu... to wszystko dzięki (jak się nazywa Bóg Chaosu?), a temu nikt nie powinien się dziwić. W każdym razie nie tak fanatyczny wyznawca jak on.
-Taak... łapcie go.. łapcie! - zaśmiał się skrzecząco odsuwając postrzępiony kaptur tuniki z jego twarzy naznaczonej bardzo ładna, malarz rzekł by - arcydzieło! - szramą przechodzącą przez prawy policzek lekko nachodząc na podbródek.
-Tylko sobie krzywdy nie zróbcie! - wyszeptał do siebie, po czym wolnymi i długimi krokami zaczął przechodzić po śladzie złodzieja, by wypatrywać różnych śladów materialnych, bądź też sladów energii magicznej.

Nagle pojawił się niejaki bloodx, postanowił tym razem wsiąść się do roboty! Stanął obok sklepu handlarza, po czym pod swym płaszczem, jako człowiek, podszedł do targowiska mówiąc:

-Chcę zakupić chleb i butelkę wody! Ruszaj się! Prędzej!

Chciał je zakupić, aby móc przez cały dzień i noc pilnować, sklepu handlarza, i przy okazji wreszcie coś zjeść.

-Będę tu czekał na zbója, może coś wskóram, będą większe szanse na schwytanie tego typka.

Po czym usadowił się obok sklepu, czekając.

Ku waszemu zdziwieniu do tego samego sklepu podchodzi jakiś typek.
Z jego lewej ręki, kapie krew. Od razu gdy zauważył zatamował kapanie, i kupił kilka bandaży.
Wygląda na bardzo przerażonego, i pogania handlarza jak by brakowało mu czasu.

Mimo iż totalover wyruszył, ja postanowiłem dalej pilnować handlarza, może to być jakiś szpieg, albo przynęta.

-Ja zostaje... - szepnąłem do siebie w myślach mając wizję że to pułapka.


...

Nagle niewiadomo z kąd wyłania sie z tumu postac w czarnym płaszczu, która ma kaptur na głowie i zmierza do handlarza. Podchodząc do niego ściąga kaptur  i mówi, gdy szłem w te strony usłyszałem szepty ze potrzebuje pan pomocy bo został pan okradziony przez niewiadomo kogo. Moge panu zaoferowac moja pomoc

Elioth spojrzał na rannego. Potem na ludzi... i nie tylko,  podszedł powoli do straganu i zaczął wyciągać monety z kieszeni tuniki.
- Hmm... - zastanowił się - to ja wezmę pas, plecak, 2 sakiewki, jabłka, bandaże, wodę utlenioną, zioła i wodę - zaczął pokazywać palcem wymienione przedmioty. Gdy skończył wyciągnąć z kieszeni garść monet i podszedłszy do kupca wręczył mu je zabierając jednoczenie rzeczy.
Następnie pas założył pod tunikę. Do niego przymocował dwie sakiewki po obu stronach i włożył do jednej monety, do drugiej zaś zioła uśmierzające bul. Resztę wpakował do plecaka.
- No... to możemy wyruszać w pościg jeżeli wam tak śpieszno. - uśmiechnął się brzydko to pozostałych.

Oglądając całą akcje Bloorhim powiedział:

-Mnóstwo nowicjuszy się tam pcha, zobaczymy, ilu z nich przeżyje. - Stwierdził z obrzydliwym uśmiechem na ustach.

Po łyku orzeźwiającej wody, wycedził przez zęby.

-Zobaczymy ile wytrzymają.

Zamknął oczy.

Po czym głośno pomyślał.

-Mam takie głupie wrażenie jakby Arnot miał kłopoty, zresztą, to jego sprawa, nie pomógł bym mu, chyba że dla nagrody...


[...]

Nie zastanawiając się długo ruszyłem pomóc Arnotowi mimo, że w naturze zakonu cieni nie leży współczucie, szacunek, i pomoc innym, a jednak coś mi podpowiadało żebym pomógł. Czy to moje oziębłe i bezduszne serce czy może sumienie.Niemożliwe